Կար չկար մի դդում կար ,բոլոր մարդիկ ուզում էին նրան ուտել,բայց նա փախչում էր։ Մի օր նրան կտրեցին և իր կուտերըը հանեցին և վայրկյանական մեծացան և մարդիկ ուզում էին ուտել այդ դդումները։ Իսկ մեծ դդումը բոլորին հրեց և մադիկ նրան չկերան։ Դդումները տեսան, որ մի մարդ իրեն վատ էր զգում ։Նրանք գնացին սեղանի վրա և ասացին.
-Կեր մեզ և կլավանաս։
Նրաք կտրեցին դդումին։ Մարդիկ, այդքան վատությունն էին ուզում անել դդումներին, ուզում էին բոլորին կտրել։ Բոլորը տեսան, որ մարդը հենց կերավ դդումը լավացավ։ Եվ այդ օրվանից դդումը դարձավ օգտակար ։ 🎃Մարդիկ սկսեցին աճեցնել իրենց այգիներում դդում։