Մի օր իմ բախտը բարաց ես լսեցի Երկրի գանգատն նա բողոքում էր որ մարդիք նրան կոտորում են նրա կեդանիներին սպանում են և թտվածին քչացնում և մարդիք կոտորում եին բնությունն և իրանց և աղպոտում են և մի գաիտական եկավ ասաց այտ ամենիչն պետքե ապրելու համար իսկ աղպն դառցնում ենք ոգտակար վեշեր